ओंजळी मोगरा समजून, भाळत कडा गेली...!
अथांग सागरावर माझी, उमटत साद गेली...
इवल्या या मनात कुठवर, चमकत वीज गेली...!
संध्येचा तो गुंता, जळण्यात वेळ गेली...
काजळी ती नयनी, साठवत दवं गेली...!
निशब्द ओठांत माझ्या, हरवून स्मितं गेली...
अश्रूंच्या या धारा, भिजवत सर गेली...!
प्राजक्ताच्या सुगंधात माझी, विरत सांज गेली...
क्षणांच्या खेळात या, लाजून युगं गेली...!
निशेच्या मोहात माझी, जागून रात गेली...
तारकांच्या विशाल अंगणी, स्वप्नात रात गेली...!
खिन्न मनात माझ्या, उमटत कळ गेली...
विषण्ण हृद्याची या, विझत वात गेली...!
~ वर्षा कस्तुरी विळख्यात माझी, चुकत वाट गेली...